Pak het tekort aan seniorenwoningen aan
Nederland vergrijst in een rap tempo. Over een paar jaar is 1 op de 4 Nederlanders boven de 65. Niet iedereen kan blijven wonen zoals hij of zij nu woont. Velen hebben een kleiner of aangepast huis nodig. Maar er is een gebrek aan seniorenwoningen. Volgens een schatting is het tekort nu 80.000 huizen. De overheid moet in actie komen.
Wij vinden niks
Henk en Teatske van Veen wonen in een groot huis aan de rand van Leeuwarden. De kinderen zijn het huis uit, en veel slaapkamers staan leeg. Het echtpaar wil graag verhuizen naar een kleinere woning. Een groot huis vergt onderhoud. Je moet niet alleen alles schoon houden, ook gaat er af en toe iets kapot. Regelmatig struinen ze woonsites af. Tot nu toe zonder resultaat.
Is een vakantiehuis een mogelijke oplossing?
De gemeente Harderwijk staat permanente bewoning van vakantiehuizen toe. Het is een van weinige gemeenten die dat doet. In vakantiepark Slenck en Horst staat huizen die eerst een recreatiebestemming hadden. Maar inmiddels kunnen mensen er permanent verblijven. Naar schatting wonen in heel Nederland 55.000 mensen permanent in een vakantiewoning. Het overgrote deel illegaal. Je mag maar een deel van het jaar in een vakantiepark wonen.
Laat mensen daar wonen
Peter Boelhouwer, hoogleraar Woningmarkt, is voorstander van het opengooien van vakantieparken. Laat mensen daar wonen als ze dat willen. Zeker nu de woningnood zo groot is. Ter vergelijking: de nood is nu hoger dan in 1945. Het echtpaar uit Leeuwarden is gaan kijken in Harderwijk. Henk en Teatske van Veen zijn opgetogen, maar of ze inderdaad gaan verhuizen?
Meer gebeuren
Er is uiteraard meer nodig. Er moeten tienduizenden seniorenwoningen bijkomen. Januari 2020 verschijnt een rapport waarin hierop wordt aangedrongen. Het resultaat is nogal pover. Want het bouwen van woningen gaat niet echt snel.
Te wijten aan de (lokale)overheid
Er moet een planning worden gemaakt, bouwlocaties gezocht, afstemming met meerdere partijen en pas daarna kan de eerste paal de grond in. De procedures duren jaren. De reden van het tekort aan seniorenwoningen is te wijten aan de (lokale)overheid. Er is te weinig oog geweest voor de leeftijdsopbouw van de bevolking. Nu is actie nodig.
Vastleggen in een wet
Cees van Boven is bestuurslid van Woonzorg.nl Hij is voorstander van de (her)invoering van een minister van Ruimtelijke Ordening. Iemand die alle touwtjes in handen heef en duidelijk kan aansturen. Peter Boelhouwer wil verder gaan. Hij wil dat gemeenten voortaan wettelijk verplicht zijn een kwart van de nieuwbouw te reserveren voor seniorenwoningen. In de praktijk betekent dit dat er de komende 20 jaar 400.000 woning voor ouderen bijkomen. En dat is hoog nodig.
Dakloos door corona. 40.000 mensen staan met kerst op straat.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Inderdaad groot probleem. Maar woonzorg heeft veel boter op zn hoofd. Dit is een volstrekt ondoorzichtige organisatie wat het zoeken en beslissen niet makkelijker maakt. Aanmelding voor een locatie gaat via een formulier, logisch. Ik krijg een bevestigings mail. Wat er vervolgens gebeurd met de inschrijving, indicatie van wachtlijst, indicatie hoeveel kans je maakt op woning etc( net als bij gewone woningbouwvereniging) kun je niet volgen. Het enigste wat kan is contact zoeken met een woonconsulent van de locatie. Op welke manier wordt toegewezen, in welke volgorde etc: een black box en oncontroleerbaar.
Voorts is er geen enkele flexibiliteit in het kijken naar inkomen plus vermogen. Mijn ouders hebben alleen aow plus een , vrij, eigen vermogen van 4,5 ton. Toch mogen zij alleen indchrijven voor de allergoedkoopste woning van woonzorg. Een gesprek daarover lukt niet, ik kom niet verder dan de woonconsulent, waarom is er geen maatwerk mogelijk?
Een andere organisatie accepteert een dergelijk vermogen wel en neemt het mee in de berekening.
Ik vind het vreemd dat jullie vragen om meer overheidsbemoeienis, terwijl de oorzaak naar mijn mening juist de overheidsbemoeienis is.
Wonen in een vakantiewoning is geen optie. Deze vakantiewoningen zijn en worden niet getoetst op o.a. de energieprestatie en voldoen dus niet aan de wettelijke eisen. Dat moet een normale woning wel aan voldoen. Er zal dus veel energie verloren gaan.
Hier in het Westland worden veel sociale woningen in de vrije sector gedaan zodra de vorige huurder is vertrokken. Volgens ons mag dat niet (?). De aangeboden 55+huurwoningen zijn veelal in slechte staat en zitten qua prijs dicht tegen de vrije sector aan. Ook al zijn deze woningen niet erg ruim en ook veelal oud en allang afgeschreven of moeten gerenoveerd worden. Men denkt dat de ouderen wat minder ruimte nodig hebben maar tegenwoordig is dat toch anders gezien hun hobby’s e.d.. Maar dat laat men aan de nieuwe huurder over. Geef het permanent wonen toch vrij waardoor zodoende de markt voor ouderen wat soepeler wordt…..
Ook in de in dit onderwerp genoemde gemeente Harderwijk is er een groot tekort aan senioren- dan wel levensloopbestendige woningen. Op alle inbreidingslocaties rond het centrum en op voormalige bedrijfs- en kantoorlocaties verrijzen meerlagige appartementencomplexen. Inderdaad, die zijn levensloopbestendig, maar als je als jong-gepensioneerde een woning zoekt met slaap- en badkamer op de begane grond en ook nog een tuintje, vang je bot. Projectontwikkelaars willen op een nieuwbouwlocatie zoveel mogelijk woningen bouwen met zo min mogelijk verlies aan tuintjes en gemeenschappelijk groen. Een knarrenhof komt dan niet van de grond.
Het Friese echtpaar in de uitzending dat van hun inmiddels te grote eengezinswoning af wil is enthousiast over de recreatiebungalows op park Slenck & Horst in mijn gemeente. Sinds november 2020 heeft de gemeente Harderwijk toestemming gegeven de bungalows permanent te bewonen. Hoogleraar Peter Boelhouwer is groot voorstander van deze constructie en schamperde nog dat buurgemeente Putten de recreatieve bestemming nog immer handhaaft en bewoners uitzet.
Maar de geschetste Harderwijker situatie behoeft wel een forse nuancering, maar dan moet je de voorgeschiedenis kennen. Rond Harderwijk en Hierden ligt een lappendeken aan recreatieparken. Tot eind jaren ’90 werden veel van deze vakantiehuisjes permanent bewoond dat door de gemeente stilzwijgend werd gedoogd. Rond 1997/’98 werd het vakantiepark Slenkenhorst ‘omgevormd’ naar een parkbos met riante recreatiebungalows, het genoemde Slenck & Horst. De koopprijzen varieerden van 3 tot 4 ton. In guldens. Er was erg veel belangstelling voor de ruime bungalows met verdieping en veel stellen zagen zichzelf wel zitten in een volwaardige woning op een ruim kavel aan de rand van Harderwijk en op een paar honderd meter van de op- en afritten van de A28. De gemeente waarschuwde, let op, u gaat een recreatiebungalow kopen die niet permanent bewoond mag worden, dus u dient een vast woonadres elders te hebben. En we gaan nú controleren en handhaven. De potentiele kopers dachten dat dat laatste – gezien de gedoogsituatie van tientallen jaren daarvoor – wel mee zou vallen en kochten voor een relatief lage prijs een recreatiebungalow om deze permanent te gaan bewonen. Al die 190 nieuwe eigenaren hebben bij de notaris een eigendomsakte ondertekend voor een recreatiewoning die niet 365 dagen bewoond mocht worden. En de nieuwe bewoners behoorden niet tot het naïeve deel van de bevolking. Ze gokten erop. En ze schermden met het argument dat de gemeente ze onvoldoende had geïnformeerd mbt de nieuw aangescherpte woonregels. Zoals de gemeente had gewaarschuwd ging ze inderdaad stringent controleren en dat leidde tot heftige aanvaringen tussen woningcontroleurs en bewoners en zelfs tot een handgemeen met een wethouder in het stadhuis. Met een eveneens op het terrein wonende advocate begonnen de zgn. gedupeerden diverse juridische procedures tegen de gemeente. Na enkele jaren van forse reuring richtte een deel van de bewoners een politieke partij op, Harderwijk Anders. Bij de gemeenteraadsverkiezingen vergaarde de partij dusdanig veel stemmen dat ze aanspraak konden maken op een wethouderszetel, wat hen inderdaad lukte. Op dat moment kon elke Harderwijker op z’n klompen aanvoelen dat legalisatie van permanente bewoning van recreatiewoningen een kwestie van tijd was. Het heeft een paar jaar geduurd, maar in november 2020 was daar het moment. Zij het met enige restricties – zoals storting van een deel van de opbrengst in een gemeentelijke recreatiepot – kan een huidige eigenaar zijn/haar bungalow voor een kleine half miljoen verkopen.
Wel sneu voor de eerste bewoners die destijds de spanningen agv de controles en de daaruit vloeiende aanmaningen teveel werd en hun ‘vakantiewoning’ met verlies hebben verkocht. De brutaalsten hebben uiteindelijk gewonnen.
Eerst dat eigen geld /koste koper in de hypotheek mee berekenen voor iedereen en niet alleen voor mensen tot 35 jaar. Dan pas komt er beweging in op de woning markt. Mensen willen wel verhuizen maar hebben geen eigen geld meer op te gaan.
Ook wij wonen in een eigen huis dat eigenlijk te groot voor ons is en mijn partner is minder mobiel. Wij zouden graag naar een kleinere, levensloopbestendige woning willen verhuizen. En vorig jaar kregen we bericht dat in onze wijk een aantal van die woningen gebouwd gaan worden. Het had meteen onze belangstelling, tot we kort geleden bericht kregen wat de prijzen van deze huizen zouden worden. Het goedkoopste huis dat op een onaantrekkelijke plek gebouwd ging worden kost 450.000 euro!!! Dat zou voor ons betekenen dat we een hogere hypotheek moeten nemen want zoveel geld brengt ons huidige huis niet op. De huizen die gebouwd gaan worden zijn pas in 2022 klaar. Dus je moet nu kopen tegen die hoge prijs, je kan je eigen huis nog niet verkopen want je moet toch ergens blijven wonen. En als dan tegen die tijd de huizenmarkt instort, wat niet ondenkbaar is, dan heb je dus een groot probleem. Dat risico willen we niet nemen dus blijven wij in ons grote huis wonen. Omdat we het dus niet kunnen betalen om kleiner te gaan wonen.
Helemaal eens met reactie van @justme58. Ook in de gemeente Houten blijken nauwelijks betaalbare woningen (tot een prijs van ca € 300.000) voor ouderen gebouwd te worden. Wel in de hogere prijsklassen. Ook voor jongeren wordt weinig gedaan: afgelopen jaar zijn wel enkele leegstaande kantoorgebouwen tot woningen voor hen verbouwd. Het vreemde is dat een aantal ouderen beschikt over (te) grote woningen, maar dat zij die niet kunnen inruilen voor kleinere en betaalbare koophuizen en huurwoningen. Bij de gemeente hoef je ook niet aan te kloppen: bij de receptie wordt een gesprek met een ambtenaar al afgewimpeld. En dit terwijl de gemeente wel laat weten dat het goed zou zijn wanneer ten behoeve van gezinnen met kinderen ouderen doorschuiven naar kleinere woningen.