Waarom is het geluid van de reclame harder dan normale programma’s?
U zit rustig voor de televisie een mooie documentaire te kijken, tot u wordt opgeschikt door het geluid onder een reclame. Rechtop in de stoel zoekt haastig naar de afstandsbediening om het geluid snel zachter te zetten. We krijgen er op de redactie geregeld klachten over. Net als muziek onder gesproken woord. Waarom is dat toch?
“Ik schrik van het volume”
Voor Mientje Verdijk is het een groter ergernis. ,,Als zo’n reclame komt schrik ik gewoon, zo hard gaat het. Ik word er nerveus van en kribbig. Hoor daarnaast van veel mensen dat ze dit echt irritant vinden, ik heb met tv kijken gewoon de afstandsbediening in de hand, ik kan er echt niet meer tegen.’’
Mevrouw Zwart laat weten zich naast harde reclames vooral te storen aan achtergrondmuziek in combinatie met gesproken woord. ,,De muziek is vaak zo hard dat het gesproken woord niet te verstaan is. Ook gaat het geluid vaak heel hard bij het wisselen van programma’s. Vroeger was dat ook al. Toen er nog geen afstandsbediening was moest je dan ook altijd naar de tv lopen.’’
Er zijn regels over maximale volume
Conno van Wijk is geluidsdeskundige. Dat reclames harder zijn dan tv-programma’s lijkt volgens hem zo, maar in werkelijkheid is dit niet per se het geval. Vanaf 1 januari 2012 moeten alle reclames en promo’s voldoen aan de R128 geluidsnorm, ontwikkeld door de European Broadcasting Union (een samenwerkingsverband van de publieke omroepen van voornamelijk bijna alle Europese landen). Deze R128 norm bepaalt dat het gemiddelde geluidsniveau niet boven de -23 decibel uit mag komen.
Omdat alles op tv volgens deze norm met een speciaal systeem ‘gelijk wordt getrokken’ worden verschillen in de hardheid van het geluid tussen programma’s en reclameblokken minder groot. Hiermee moest een einde komen aan ‘Loudness War’, een onderlinge strijd tussen adverteerders om de ‘hardste’ commercial te hebben.
Wat betreft muziek onder gesproken woord; bij Omroep MAX proberen we dit tot een minimum te beperken, omdat we weten dat dit heel storend kan zijn. Heel soms ontkomen we er niet aan, omdat een reportage anders saai zou zijn om naar te kijken en de boodschap niet goed overkomt.
Maar waarom dan toch nog problemen
Ondanks eerdere maatregelen ervaren veel kijkers nog steeds een groot verschil tussen het geluid van tv-programma’s en reclames. Hoe komt dat?
Je hebt bij tv-programma’s en reclames andere belangen. Bij een tv-programma wisselen makers (hardere) muziek bijvoorbeeld af met een dialoog die zachter staat. Hierdoor komt het programma toch op een gemiddelde uit van maximaal -23 Db. Bij een reclame staat het geluid over het algemeen continu hard omdat de maker in korte tijd de boodschap over moet brengen. Ook zijn de klanken ‘vetter’. Dat betekent dat de hoge en lage tonen allebei tot het maximum zijn opgeschroeft.
Het kan daardoor zijn dat je het geluid bij tv-kijken wat harder zet, als dit zachter ‘lijkt’. Als er dan vervolgens een reclame komt die tot het maximum db gaat kan dat ineens veel harder klinken. De kans dat de norm die er al is nog verder wordt aangepast, is erg klein.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik zit nu de Voice te kijken, de reclame begint en ik weet niet hoe snel ik de afstandsbediening moet pakken om het volume even helemaal op 0 te zetten. Dus ook al is het wat decibellen betreft niet harder, het klinkt wel zo bij de meeste reclames.
Ik heb trouwens nog nooit iets gekocht omdat ik de reclame gezien of gehoord had. Dus die reclames hoeven voor mij niet, ze zijn alleen handig als je even iets anders wil gaan doen. Naar het toilet bijvoorbeeld.
De uitleg dat het geluid niet harder gaat bij reclame is onzin. Het gaat vaak wel degelijk harder en dat is irritant. Het resultaat is dat men het wegzapt.
Als die overbodige geluiden zijn toch al erg storend. Je kunt vaak geen discussie of interview normaal volgen door allerlei gebrom of anderszins storende achtergrondherrie.
Ik woon in Duitsland. Deze lawaai idioterie kennen ze/we niet in Duitsland.
Ik heb zo’n 60 jaar in Duitsland gewoond en ook nog meer dan twee jaar in de VS. Dit probleem is overal hetzelfde.
Ik heb meestal de afstandsbediening bij de hand en druk op de mute knop zodra de reclameblok begint. Enig nadeel: je weet niet zo goed welke reclame je bij de Loden Leeuw verkiezing moet nomineren.
Die meneer kan misschien deskundig zijn op dit gebied, maar de praktische ervaring is dat er wel degelijk veel meer geluid ten gehore wordt gebracht bij reclames. Tegenwoordig hebben zelfs natuurfilms achtergrond “muziek” die absoluut niets te maken heeft met de getoonde beelden. Beter is om de geluiden van de natuur te laten horen die bij de beelden horen. Overigens is die muziek veelal ook nog vrij overheersend en het bijbehorende commentaar is daardoor ook niet altijd goed te volgen.
Achtergrondmuziek bij gesproken woord is bijzonder lastig voor mensen met beginnende hoorproblemen, de woorden zijn dan maar heel slecht te verstaan. Wij hebben een soundbar bij de tv die frequenties op spraak, muziek, films, etc. aanpast. Normaal is het gesproken woord daarmee heel goed te verstaan. Maar met achtergrondmuziek werkt dat niet meer: de soundbar kiest voor muziek met veel bassgeluid en het probleem wordt erger.
Het geluid van de reclame is tot het uiterste gecomprimeerd, normale zachte tonen in spraak en muziek worden kunstmatig opgeschroefd. De reclamemaker denkt dat de boodschap dan beter overkomt – hahaha, het tegendeel is waar. Ik zit gewoon met de afstandsbediening klaar – en zodra de reclame begint gaat het toestel op stom. Bovendien weet je dan niet meer waar het over gaat (zo belangrijk is geluid bij TV!). Dan wordt er ook nog z.g. time-squeezing toegepast, het praattempo wordt tot het belachelijke kunstmatig versneld, dan kan je meer tekst kwijt in kortere tijd. Resultaat? Na afloop weet niemand meer waar het over ging.
Behalve dat het geluid hard is, is de lengte van het reclameblok ook erg lang. Daarom neem ik programma’s op en kan ik de reclames doorspoelen.
iedereen klaagt het helpt niet, dat Europageneuzel is onzin. de mensen die klagen wonen in NEDERLAND andere landen kijken niet naar Nederlandse zenders.
Ik ben blij dat dit nu eens aan de orde komt. al jaren storen wij ons aan het volume van de achtergrond geluiden. met uitzondering van de programma’s van Max (welke wij getrouw bekijken) zijn er maar weinig interessante programma’s op de “reclamebox” zoals wij de tv noemen. De aankondigingsgong bij het nieuws bijvoorbeeld. is dat nu noodzakelijk? Maar zelfs ‘s- nachts willen wij ook wel kijken . (naar de vele herhalingen)
zeker dan wanneer het alom stil is schettert de reclame door het huis. er is slechts een actualiteiten programma die in de latere uurtjes de openingsriedel zacht op de achtergrond weergeeft. een van de weinigen dus die er rekening mee houdt .
het is spijtig dat er zo weinig kwalitatieve uitzendingen worden gepresenteerd. reclame op reclame schalt er door de kamer.soms vragen wij ons af waar betalen we nu eigenlijk voor?
Ik ben volledig eens met mevrouw Mientje Verdijk en mevrouw Zwart.
Er zijn regels maar niemand controleer of boetes geeft voor de overtreders.
Als reactie druk ik direct de knop Sound Off zo blijft de oudere geluidsniveau vast en hoef niet opnieuw de geluid in te stellen.
R 128 zegt me niets en voor de kijker/luisteraar is dat niet te controleren. Ja, ik herinner me dat de reclame een tijdje wat minder luid is geweest maar dat behoort alweer geruime tijd tot het verleden.
Dat een reportage saai kan zijn zonder muziek: Dan worden er wel ontzettend veel saaie reportages gemaakt want ik zie er nauwelijks nog een waar GEEN muziek aan te pas komt.
Af en toe krijg ik het idee dat ik naar een muziekprogramma zit te kijken.
En als men bang is dat de boodschap zonder muziek niet overkomt: Als ie niet te verstaan is, komt ie HELEMAAL niet meer over.
Vaak spoel ik nog 3x terug in de hoop dat ik ’t de tweede of de derde keer WEL kan verstaan.
Soms word ik er zo wanhopig van dat ik tegen de tv roep: “Hou nou eens op met dat gejengel erdoorheen”!
Ooit klaagde ik eens over de muziek bij een programma waarin beelden te zien waren van het bombardement op Rotterdam. Bij het lawaai van mensen in paniek, de rook, gedreun, gerommel, de puinhopen was er muziek en door dat alles vertelde ook iemand iets (wat natuurlijk onmogelijk te verstaan was). Maar “die muziek was echt nodig om de sfeer te schetsen”. Nou vraag ik je!!! Denk je nou echt dat ik de sfeer niet kon proeven?
Vooral commerciële zenders hebben dat vreselijk irritant
Het gaat mij niet alleen om het ster-geluid van de reclame boodschappen. Max beweert een goed oog te hebben voor de ouderen in de samenleving. Natuurlijk is dat ster-volume een ergernis van iedere tv- kijker. En idd : de Duitsers zijn daar zeer bescheiden in.
Tweede punt zijn de herkenningstunes van bijv het nieuws op al die Nederlandse zenders. Ook die tunes spetteren van je scherm af, lang en doordringend. In mijn beleving is de tune in Duitsland er al vanaf mijn prille jeugd ( 17 jaar en vakantie in Limburg ) en hier moet het zo nodig om de paar jaar als er weer een ander vriendje opduikt bij een programmamaker.
Dan nog iets van andere orde:
Het kleurgebruik in de weekbladen en/of maandbladen: Hele pagina’s krijgen een kleurtje. Zeer milieuonvriendelijk, maar wat nog erger is : de gedrukte tekst verdwijnt in die achtergrond. Nooit gehoord van contrast aanbrengen ??? het gaat toch om de boodschap en niet om de verpakking ???!!!!
en dan nog welke boodschap : peperdure reizen, auto’s passeren de revue. Weggelegd voor weinigen, maar je dure blad is er dik gevuld mee. En dan toch nog een hoge abonnementsprijs. En tussendoor idd artikelen met te weinig diepgang en info, om maar te zwijgen van de meningen van de BN-ers.
U ziet : genoeg stof om over in discussie te gaan