Jaarlijks worden bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd circa 1.100 meldingen gedaan van een medische calamiteit binnen de specialistische zorg. Dat zijn medische fouten en gemiste diagnoses met ernstig letsel voor de patiënt als gevolg. Hoe gaan ziekenhuizen en artsen om met patiënten na zo’n ‘incident’? En wat kan er beter?
Bij de vele miljoenen behandelingen in de Nederlandse zorg gaat er wel eens iets mis. In 2020 zegt een kwart miljoen Nederlanders slachtoffer te zijn geworden van een medisch incident, waarbij de gevolgen meestal niet heel groot zijn. Maar ongeveer 1.100 keer per jaar gaat het vreselijk mis in de medische specialistische zorg. Met ernstig letsel of de dood als gevolg.
Zo’n calamiteit zegt Silvia van der Veen mee te maken. Zij voelt in 2015 een knobbel in haar borst. De arts in het ziekenhuis onderzoekt haar, laat foto’s maken en een biopsie uitvoeren. De uitkomst is een grote meevaller: geen kanker. Na een halfjaar komt ze terug en hoort ze opnieuw dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Maar 3 jaar later blijkt, na deelname aan een bevolkingsonderzoek, dat ze kanker heeft. De tumor is inmiddels uitgezaaid en mevrouw Van der Veen is niet meer te genezen.
Mevrouw Van der Veen stelt dat de arts in 2015 de kanker over het hoofd heeft gezien. Een deskundige concludeert dat afgelopen augustus ook en zegt dat er een behandeling had moeten komen. Bijvoorbeeld een borstsparende operatie.
Toch erkent het ziekenhuis de klacht niet en ontstaat er een juridische strijd die tot op de dag van vandaag voortduurt. Mevrouw Van der Veen is in eerste instantie niet uit op een schadevergoeding, maar wil erkenning van haar klacht. Ook wil ze dat de arts en haar collega’s leren van deze gemiste diagnose.
Elles de Bruin praat hier over door met Catherine Poorthuis. Zij is jurist gezondheidsrecht en voorzitter van de Stichting Openheid na Incidenten. Poorthuis organiseert trainingen voor artsen in opleiding om de communicatie tussen arts en patiënt te verbeteren na een medisch incident. Meldpunt doet verslag van zo’n training. Ook is Ineke Sybesma, directeur van het Fonds Slachtofferhulp, te gast.
En verder: Honderdduizenden Nederlanders hadden in het verleden een lening met variabele rente. Die rente zou moeten meebewegen met de marktrente. In de praktijk gebeurde dit vaak alleen als de marktrente steeg. Daardoor hebben veel klanten te veel rente betaald. Het financiële klachteninstituut Kifid heeft bepaald dat banken hun klanten hiervoor moeten compenseren. Maar ondertussen worden klanten in het ongewisse gelaten. Ron Koster denkt dat hij recht heeft op een compensatie, maar krijgt geen voorstel van ING. MAX Ombudsman Rogier de Haan maant de banken tot snelheid en duidelijkheid. En constateert dat 1 specifieke groep over het hoofd gezien dreigt te worden.