- Dit onderwerp bevat 1 reactie, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 4 jaren, 6 maanden geleden door
.
CBR
Mijn vrouw is op 4 januari 2019 gekeurd omdat ze 75 jaar was geworden de formulieren die keuringsarts had ingevuld gelijk opgestuurd naar het CBR en nu na twee en halve maand kreeg eindelijk bericht dat ze opnieuw naar die keuringsarts terug moest om de vragen 1t/m11 opnieuw in te vullen dat had hij al gedaan op 4 januari ik zou dan opnieuw die keuringsarts moeten betalen die mijn vrouw al had goed had gekeurd wij vermoeden dat de formulieren die de arts had ingevuld verdwenen zijn op het laatste formulier na waar de naam van de arts op stond gelukkig hadden we er een kopie van gemaakt het gevolg is dat we waarschijnlijk weer ruim 2 maanden voor we eindelijk het rijbewijs op het stadhuis kunnen ophalen we wisten al dat het lang kon duren maar dat het zo`n erg was dat er ook ingevulde formulieren verdwijnen wisten we niet misschien kan Max er wat mee.
Vriendelijke groeten J.J. van der Wal
adviseurmeer dan een maand geledenIk heb op 4 april 2019 mijn rijbewijs aangevraagd(verloopdatum 16 oktober 2019). Na VIER maanden kreeg ik de keuringsformulieren; helaas midden in de vakantietijd. Op 17 augustus heeft de arts alles doorgestuurd per computer. Ik heb diverse keren aan de bel getrokken en het laatste bericht is, dat ik binnen 12 dagen NA het verlopen van het rijbewijs bericht zal krijgen.
Hoewel ik er steeds op blijf wijzen dat het 4 maanden radiostilte is geweest en dat wij niet met openbaar vervoer kunnen (mijn vrouw heeft geen rijbewijs) omdat mijn vrouw behoorlijke pijn in haar enkels heeft en al na 50 meter niet verder kan, wordt aan deze kanttekeningen geheel voorbij gegaan. Het is bureaucratie ten voeten uit en als persoon tel je gewoon niet mee. Ik ben 87 jaar en wij zijn beiden nog best actief , maar hebben daar wel vervoer voor nodig, ook om de sociale contacten te blijven onderhouden. Kinderen en kleinkinderen wonen niet om de hoek. Hengelo, Rijswijk en Utrecht en wij zelf in Eindhoven.
Hoe kunnen wij uit deze impasse komen?
Ik besef dat wij niet de enigen zijn, maar dat is een schrale troost!!
Vriendelijke groet
J.A. van Kessel – Eindhovenmeer dan een maand geleden
