Toch recht op nabestaandenpensioen? Kom in actie
Het omzetten van een nabestaandenpensioen op opbouwbasis naar risicobasis blijkt niet rechtsgeldig, als de werknemer hier nooit mee heeft ingestemd. Veel mensen weten zelfs niet dat hun werkgever dit ooit heeft gedaan. “Geldt dit ook voor u? Kom dan in actie”, zegt MAX Ombudsman Rogier de Haan in zijn column.
Nabestaandenpensioen uitgekleed
Onze pensioenen zijn door de jaren heen flink versoberd. De tijd dat mensen met de VUT gingen, ligt ver achter ons. Nog maar weinig pensioenfondsen kennen een eindloonregeling. Indexaties vinden al jaren niet meer plaats. Wat minder bekend is, is dat veel nabestaandenpensioenen zijn uitgekleed.
Risicobasis
Al te vaak zijn die namelijk omgezet van een pensioen op opbouwbasis naar een pensioen op risicobasis. Dat betekent dat het recht op nabestaandenpensioen vervalt zodra er geen pensioen meer wordt opgebouwd. Dat is het geval bij stoppen met werken, ander werk bij een ander pensioenfonds en bij pensionering. Zo’n nabestaandenpensioen op risicobasis is dus eigenlijk een soort overlijdensverzekering die eindigt wanneer het werk eindigt.
Lagere premie
Voor de nabestaanden kan dit financieel dramatisch uitpakken. Voor werkgevers is zo’n nabestaandenpensioen juist interessant, vanwege de lage premie. En dus zijn veel werkgevers de afgelopen jaren overgestapt op zo’n nabestaandenpensioen op risicobasis.
Nooit mee ingestemd
Maar uit een uitspraak van het gerechtshof Den Bosch blijkt dat zo’n versobering niet altijd geldig is. In die zaak overleed de man nadat hij was gestopt met werken. Zijn weduwe kreeg te horen dat er geen nabestaandenpensioen meer was, omdat het op risicobasis was. Ze vocht dit aan voor de rechter, en die gaf haar gelijk. Haar man had namelijk nooit welbewust ingestemd met de versobering van het nabestaandenpensioen. Sterker nog: hem was nooit iets gevraagd. De weduwe krijgt nu alsnog een bedrag ter hoogte van het nabestaandenpensioen. Niet van het pensioenfonds, maar van de werkgever.
Wel vastgelegd in de CAO
Er zijn natuurlijk ook gevallen waarin de werknemer wél gebonden is aan zo’n versobering. Ook zonder welbewuste instemming. Bijvoorbeeld als hij lid is van een vakbond die bij de nieuwe CAO akkoord is gegaan met het sobere nabestaandenpensioen. Ook als de werknemer niet lid is van een vakbond, kan hij alsnog gebonden zijn door een speciale CAO-clausule hierover in zijn arbeidsovereenkomst. Maar lang niet alle werkgevers gebruiken zo’n clausule. En veel werknemers vallen sowieso niet onder een CAO. Voor deze groep geldt nu mogelijk dat zo’n pensioenversobering alleen van toepassing is, als ze er zelf ja tegen hebben gezegd.
U moet zelf in actie komen
De reikwijdte van de uitspraak is nog niet helemaal duidelijk; Pieter Omtzigt heeft de minister hierover vragen gesteld. Toch lijkt het erop dat deze gerechtelijke uitspraak voor een grote groep weduwes en weduwnaars gevolgen kan hebben. Probleem is alleen dat zij zelf actie moeten ondernemen. Vijf jaren na het overlijden van de partner kan de werkgever namelijk een beroep op verjaring doen. Maar dan moeten de nabestaanden wel weten dat zij mogelijk nog ergens recht op hebben. Vandaar deze column. Herkent u zich in dit verhaal, neem dan contact met ons op. Samen zoeken we dan uit of er nog actie mogelijk is.