Meneer van dam, een loze kreet kan iedereen bedenken, maar wat u zegt is een al duizenden malen bewezen leugen waar de farmaceutische industrie u heel dankbaar voor zal zijn. Wist u dat de Amerikaanse farmaceuten een half miljard dollar per jaar uitgeven aan campagnes tegen legalisering van cannabis? Waarom doen ze dat denkt u? Wist u dat Rick Simpson zelf zijn cannabispasta altijd gratis heeft uitgedeeld aan mensen die dat nodig hadden? Wie is hier de geldklopper?

Ik heb mezelf als 78 jarige COPD patiënt zojuist met cannabis genezen van een COVID infectie. De artsen in het ziekenhuis waren stomverbaasd over de resultaten. Als u werkelijk belangstelling hebt voor dit onderwerp zal ik u de naam van het ziekenhuis en van de longartsen daar geven zodat u mijn verhaal kan controleren. Ook onderstaande beschrijving kan bewezen worden. Mijn medisch dossier is zo openbaar mogelijk omdat het bewijs levert voor de informatie die ik op verzoek van mijn huisarts opschreef over mijn ervaring in de afgelopen 5 jaar met mijn cannabismedicijnen.

PUFFEN NAAR EEN LONGONTSTEKING

Volgens een statistisch gemiddelde had ik al in 2012 overleden moeten zijn. Levensverwachting 68 jaar. Dat is het gevolg van de schade die meer dan 40 jaar tabaksverslaving doorgaans aanricht in een mensenlijf. Volgens een andere statistiek zouden mijn zorgkosten inmiddels astronomisch moeten zijn. COPD patiënten worden snel veel duurder als ze ouder worden. Ik dus ook, tot 2017.

De ellende begon in 2001. Na een hardnekkige longontsteking stelde mijn toenmalige huisarts de diagnose COPD. Hij schreef mij twee soorten pufjes voor, die ik voor de rest van mij leven dagelijks zou moeten gebruiken. Daarna zei hij opgewekt: “Als je er mee stopt wordt je risico op longontsteking veel groter, maar als je netjes blijft puffen en stopt met roken kan je er honderd mee worden”
Dat klonk hoopgevend, maar in de bijsluiters stonden fikse risico’s vermeld op allerlei angstaanjagende aandoeningen. Plus de straf van een veel grotere kans op longontsteking als ik stopte met puffen. Het duurde daarom nog minstens een maand voordat ik het aandurfde om er mee te beginnen. Prijzig pufspul, die verslaving op doktersvoorschrift kostte mijn zorgverzekering € 260,- per maand. ik was meteen een dure vaste klant. Eigen risico bestond toen nog niet, maar vanaf de invoering van die extra belasting was ik ieder jaar de klos met die puffen. En dat was nog maar het begin.

De eerste grote kostenstijging voor de zorgverzekering kwam in 2010 met een zware longontsteking.
Ambulance, behandeling en ziekenhuisverblijf joegen mijn zorgkosten dat jaar met € 11.000,- omhoog tot 14.020,-. Daarna lag ik minstens eenmaal per jaar in het ziekenhuis met een longontsteking, en navenant hoge kosten voor de zorgverzekering.

Dat ging zo 7 jaar door totdat ik in 2017 een artikel las in de Volkskrant over nieuw onderzoek naar de werking van die pufjes. Voor het eerst was dat onderzoek niet door de producerende farmaceuten betaald en uitgevoerd. Volgens die studie was het risico op longontsteking bij gebruik van de pufjes 18% per jaar. Bij patiënten die een placebo kregen bleek het risico op longontsteking 13% per jaar te zijn. Ik voelde me niet voor de eerste keer opgelicht door de farmaceutenmaffia. Na 16 jaar puffen had ik toch al schoon genoeg van dat spul. Die angstaanjagende bijwerkingen van de bijsluiters ondervond ik inmiddels allemaal. Mijn huid was dun en kwetsbaar geworden en ik kreeg last van steeds meer schimmelinfecties en bloeduitstortingen.

Met dat Volkskrant artikel ging ik naar mijn nieuwe huisarts, die mijn plan om te stoppen met puffen begreep en mijn overschakeling naar cannabisolie steunde. Ik had op PubMed informatie gevonden over de heilzame werking van cannabisolie voor COPD patiënten. Ik had ook een redelijk betrouwbare bron gevonden voor de CBD/THC olie die ik daarna ben gaan gebruiken. Mijn COPD was inmiddels Gold 3 geworden, dat is de op 1 na zwaarste fase. Desondanks gingen de kosten voor mijn zorgverzekering dat jaar omlaag van € 14 000,- naar een paar tientjes.

De hittesmog in de zomer van 2019 bezorgde me mijn laatste longontsteking. De huisarts oordeelde dat ziekenhuisopname deze keer niet nodig was. Een beetje nerveus besloot ik tot een experiment. Op de Hebreeuwse universiteit van Haifa waren door een team onder leiding van Nobelprijsgenomineerde Prof. Raphael Mechoulam goede resultaten geboekt met hoge doses full spectrum cannabisolie voor longpatiënten. Mechoulam was de ontdekker van het endo cannabinoïde systeem in ons lichaam en hij was de eerste die (al vanaf de jaren zestig) THC en nog 108 andere cannabinoïde stoffen analyseerde en catalogiseerde, die voorkomen in de cannabisplant.

Die hoge doses full spectrum olie wilde ik deze keer proberen in plaats van antibiotica. Drie maal per dag 0,5 ml THC, aangevuld met 10 druppels CBG 6% en 10 druppels CBD 5%. Tezamen ongeveer full spectrum. Na 3 dagen was de koorts weg en binnen een week was ik genezen. Ik had iets belangrijks geleerd. Hoge doses full spectrum cannabisolie werken voor mij bij een longontsteking sneller en effectiever dan antibiotica. Sindsdien heb ik een regime ontwikkeld waarbij ik afwisselend CBD, CBG en THC olie gebruik. Als verkoudheid of bronchitis dreigt verhoog ik de doses. Goedkoop voor de zorgverzekering, maar duur voor mij.

Mijn huisarts is best bereid om een recept voor mij te schrijven, maar daar heb ik niets aan. De zorgverzekering vergoedt het niet. Ik gebruik olie die tot 40% THC bevat. De enige Nederlandse apotheek die cannabisproducten mag verkopen maakt geen olie met meer dan 5%, die bovendien zo duur is dat ik op die manier voor mijn maandelijkse 10 gram THC € 2000,- zou moeten betalen en dat is bijna tweemaal mijn AOW. Ik ben begonnen zelf planten te kweken en ik heb geleerd om er zelf olie van te maken. Mijn 5 gedoogde planten per jaar leveren genoeg olie voor 5 maanden, voor de rest koop ik materiaal in een biologische coffeeshop. Dat kost me € 200,- per maand om die 10 gram pure THC pasta te maken die ik per maand gebruik. In totaal geef ik ongeveer € 2000 per jaar uit aan mijn cannabismedicijnen.

Ik ben misschien de enige 77 jarige COPD Gold 3 patiënt in Nederland bij wie de zorgkosten omlaag gaan in plaats van omhoog. Mijn medische dossier bewijst dat ik mijn gezondheid en mijn zorgverzekering in de afgelopen 4 jaar een grote dienst heb bewezen. Met mijn cannabisgebruik heb ik ze een bewezen besparing van meer dan € 50 000,- bezorgd door zelf ongeveer € 2 000,- per jaar uit te geven aan de materialen die ik nodig heb om olie te maken.

Met 4% van die besparing zouden mijn medicijnkosten royaal gedekt zijn.
Er zijn precedenten. Zo hanteert de gemeente Tilburg tot ieders tevredenheid al sinds 2016 een “medicinale thuiskweek convenant” met een aantal patiënten die toestemming hebben gekregen om onder voorwaarden zelf cannabis te kweken. Rechtbanken in Amsterdam hebben in 2019 in twee zaken de gemeente opdracht gegeven om aan patiënten toestemming te verlenen om cannabisplanten te kweken en om de kosten daarvan te vergoeden. Ook voor mij is de veilige beschikbaarheid van mijn cannabismedicijnen van levensbelang. Ik zou daar dus ook graag voor in aanmerking komen.

Afgelopen zomer was er een grote familiereünie op een kasteel in Zuid Frankrijk waar ik graag bij was geweest. Dus ik moest testen wat er gebeurt als ik een week geen olie kan gebruiken, want een Franse gevangenis overleef ik helemaal niet zonder mijn in dat land nog steeds streng verboden medicijn. Drie etmalen zonder olie verliepen zonder problemen, maar in de vierde nacht kreeg ik een hoestbui van slijm dat niet los wilde komen met de onvermijdelijke aanval van benauwdheid er achteraan. Test mislukt. Niet naar Frankrijk dus. Met een paar pipetjes olie kwam de lucht weer terug in mijn longen. Het zoveelste bewijs dat beschikbaarheid van mijn cannabismedicijnen voor mij van levensbelang is.

PUFFEN NAAR EEN LONGONTSTEKING

Volgens een statistisch gemiddelde had ik al in 2012 overleden moeten zijn. Levensverwachting 68 jaar. Dat is het gevolg van de schade die meer dan 40 jaar tabaksverslaving doorgaans aanricht in een mensenlijf. Volgens een andere statistiek zouden mijn zorgkosten inmiddels astronomisch moeten zijn. COPD patiënten worden snel veel duurder als ze ouder worden. Ik dus ook, tot 2017.

De ellende begon in 2001. Na een hardnekkige longontsteking stelde mijn toenmalige huisarts de diagnose COPD. Hij schreef mij twee soorten pufjes voor, die ik voor de rest van mij leven dagelijks zou moeten gebruiken. Daarna zei hij opgewekt: “Als je er mee stopt wordt je risico op longontsteking veel groter, maar als je netjes blijft puffen en stopt met roken kan je er honderd mee worden”

Dat klonk hoopgevend, maar in de bijsluiters stonden fikse risico’s vermeld op allerlei angstaanjagende aandoeningen. Plus de straf van een veel grotere kans op longontsteking als ik stopte met puffen. Het duurde daarom nog minstens een maand voordat ik het aandurfde om er mee te beginnen. Prijzig pufspul, die verslaving op doktersvoorschrift kostte mijn zorgverzekering € 260,- per maand. ik was meteen een dure vaste klant. Eigen risico bestond toen nog niet, maar vanaf de invoering van die extra belasting was ik ieder jaar de klos met die puffen. En dat was nog maar het begin.

De eerste grote kostenstijging voor de zorgverzekering kwam in 2010 met een zware longontsteking.
Ambulance, behandeling en ziekenhuisverblijf joegen mijn zorgkosten dat jaar met € 11.000,- omhoog tot 14.020,-. Daarna lag ik minstens eenmaal per jaar in het ziekenhuis met een longontsteking, en navenant hoge kosten voor de zorgverzekering.

Dat ging zo 7 jaar door totdat ik in 2017 een artikel las in de Volkskrant over nieuw onderzoek naar de werking van die pufjes. Voor het eerst was dat onderzoek niet door de producerende farmaceuten betaald en uitgevoerd. Volgens die studie was het risico op longontsteking bij gebruik van de pufjes 18% per jaar. Bij patiënten die een placebo kregen bleek het risico op longontsteking 13% per jaar te zijn. Ik voelde me niet voor de eerste keer opgelicht door de farmaceutenmaffia. Na 16 jaar puffen had ik toch al schoon genoeg van dat spul. Die angstaanjagende bijwerkingen van de bijsluiters ondervond ik inmiddels allemaal. Mijn huid was dun en kwetsbaar geworden en ik kreeg last van steeds meer schimmelinfecties en bloeduitstortingen.

Met dat Volkskrant artikel ging ik naar mijn nieuwe huisarts, die mijn plan om te stoppen met puffen begreep en mijn overschakeling naar cannabisolie steunde. Ik had op PubMed informatie gevonden over de heilzame werking van cannabisolie voor COPD patiënten. Ik had ook een redelijk betrouwbare bron gevonden voor de CBD/THC olie die ik daarna ben gaan gebruiken. Mijn COPD was inmiddels Gold 3 geworden, dat is de op 1 na zwaarste fase. Desondanks gingen de kosten voor mijn zorgverzekering dat jaar omlaag van € 14 000,- naar een paar tientjes.

De hittesmog in de zomer van 2019 bezorgde me mijn laatste longontsteking. De huisarts oordeelde dat ziekenhuisopname deze keer niet nodig was. Een beetje nerveus besloot ik tot een experiment. Op de Hebreeuwse universiteit van Haifa waren door een team onder leiding van Nobelprijsgenomineerde Prof. Raphael Mechoulam goede resultaten geboekt met hoge doses full spectrum cannabisolie voor longpatiënten. Mechoulam was de ontdekker van het endo cannabinoïde systeem in ons lichaam en hij was de eerste die (al vanaf de jaren zestig) THC en nog 108 andere cannabinoïde stoffen analyseerde en catalogiseerde, die voorkomen in de cannabisplant.

Die hoge doses full spectrum olie wilde ik deze keer proberen in plaats van antibiotica. Drie maal per dag 0,5 ml THC, aangevuld met 10 druppels CBG 6% en 10 druppels CBD 5%. Tezamen ongeveer full spectrum. Na 3 dagen was de koorts weg en binnen een week was ik genezen. Ik had iets belangrijks geleerd. Hoge doses full spectrum cannabisolie werken voor mij bij een longontsteking sneller en effectiever dan antibiotica. Sindsdien heb ik een regime ontwikkeld waarbij ik afwisselend CBD, CBG en THC olie gebruik. Als verkoudheid of bronchitis dreigt verhoog ik de doses. Goedkoop voor de zorgverzekering, maar duur voor mij.

Mijn huisarts is best bereid om een recept voor mij te schrijven, maar daar heb ik niets aan. De zorgverzekering vergoedt het niet. Ik gebruik olie die tot 40% THC bevat. De enige Nederlandse apotheek die cannabisproducten mag verkopen maakt geen olie met meer dan 5%, die bovendien zo duur is dat ik op die manier voor mijn maandelijkse 10 gram THC € 2000,- zou moeten betalen en dat is bijna tweemaal mijn AOW. Ik ben begonnen zelf planten te kweken en ik heb geleerd om er zelf olie van te maken. Mijn 5 gedoogde planten per jaar leveren genoeg olie voor 5 maanden, voor de rest koop ik materiaal in een biologische coffeeshop. Dat kost me € 200,- per maand om die 10 gram pure THC pasta te maken die ik per maand gebruik. In totaal geef ik ongeveer € 2000 per jaar uit aan mijn cannabismedicijnen.

Ik ben misschien de enige 77 jarige COPD Gold 3 patiënt in Nederland bij wie de zorgkosten omlaag gaan in plaats van omhoog. Mijn medische dossier bewijst dat ik mijn gezondheid en mijn zorgverzekering in de afgelopen 4 jaar een grote dienst heb bewezen. Met mijn cannabisgebruik heb ik ze een bewezen besparing van meer dan € 50 000,- bezorgd door zelf ongeveer € 2 000,- per jaar uit te geven aan de materialen die ik nodig heb om olie te maken.

Met 4% van die besparing zouden mijn medicijnkosten royaal gedekt zijn.
Er zijn precedenten. Zo hanteert de gemeente Tilburg tot ieders tevredenheid al sinds 2016 een “medicinale thuiskweek convenant” met een aantal patiënten die toestemming hebben gekregen om onder voorwaarden zelf cannabis te kweken. Rechtbanken in Amsterdam hebben in 2019 in twee zaken de gemeente opdracht gegeven om aan patiënten toestemming te verlenen om cannabisplanten te kweken en om de kosten daarvan te vergoeden. Ook voor mij is de veilige beschikbaarheid van mijn cannabismedicijnen van levensbelang. Ik zou daar dus ook graag voor in aanmerking komen.

Afgelopen zomer was er een grote familiereünie op een kasteel in Zuid Frankrijk waar ik graag bij was geweest. Dus ik moest testen wat er gebeurt als ik een week geen olie kan gebruiken, want een Franse gevangenis overleef ik helemaal niet zonder mijn in dat land nog steeds streng verboden medicijn. Drie etmalen zonder olie verliepen zonder problemen, maar in de vierde nacht kreeg ik een hoestbui van slijm dat niet los wilde komen met de onvermijdelijke aanval van benauwdheid er achteraan. Test mislukt. Niet naar Frankrijk dus. Met een paar pipetjes olie kwam de lucht weer terug in mijn longen. Het zoveelste bewijs dat beschikbaarheid van mijn cannabismedicijnen voor mij van levensbelang is.