Na weken op de IC geslonken spieren en een trauma
Wie de intensive care mag verlaten na corona heeft nog een lange weg van herstel te gaan. Niet alleen fysiek, ook mentaal. Paniekaanvallen, extreem zwakke spieren, veel huilen, IC-patiënten Tobias en Freddy vertellen over hun moeizame herstel. Hoe kunnen zij deze traumatische ervaring verwerken?
Met corona op de IC
Freddy van Schaik (58) neemt als hij begint te hoesten geen enkel risico. Zijn vrouw heeft zware astma en dus mag zij onder geen beding corona oplopen. Als hij zich meldt op de huisartsenpost van het ziekenhuis gaan de alarmbellen af. Freddy moet direct naar de IC en ligt voordat hij het weet in coma aan de beademing.
Slap en in paniek
Drie weken duurt deze strijd. Maar hij herstelt. Na het ziekenhuis volgt nog twee weken therapie bij revalidatiecentrum Basalt in Den Haag. Daarna volgt het volgende gevecht; dat van verder herstel, zowel fysiek als mentaal. Niet alleen voor hem, maar ook voor zijn familie. Net als bij Tobias Schmitz. Hij ligt in 2018 zeven weken op de IC met zware griep. In oktober 2019 tonen we in Meldpunt zijn verhaal. Tobias verliest op de IC 20 kilo en kan nadien amper zijn armen optillen. Hij vertelt over de psychische kant van zijn revalidatie. Tobias kampte met paniekaanvallen, nachtmerries, moest veel huilen en trilde. Vermoedelijk leed hij aan het Post IC Syndroom.
Verwerken
De heftige gevolgen van een wekenlange IC-opname bespreken we met Marianne Brackel. Zij is zelf voormalig IC-patiënt en voorzitter van IC Connect, de patiëntenorganisatie voor (voormalige) IC-patiënten. Trauma-psycholoog en specialist verlieskunde Herman de Mönnink vertelt over een methode om de IC-opname en het ziekteproces te verwerken: met soms confronterende beelden.