Maatschappij nog steeds niet ingericht op dikke mensen
Het aantal mensen met overgewicht is vanaf de jaren 80 van de vorige eeuw flink toegenomen. Destijds was een op de drie te dik, nu is dat een op de twee. Ondanks deze toename heeft de samenleving zich niet aangepast aan dikkere mensen. Want nog steeds zijn veel stoelen te krap en autogordels te kort. Ook zijn grote maten in kledingzaken moeilijk te vinden. Belangenvereniging ‘Dikke Vinger’ probeert hier verandering in te brengen.
Dikke Vinger
“Dikke Vinger” is de naam van de enige belangenvereniging in Nederland die opkomt voor dikke mensen. De vereniging organiseert bijeenkomsten waar dikke mensen vrijuit en zonder schaamte met elkaar kunnen praten. Volgens voorzitter Anoesjka Minnaard is er een enorme taboe op dik-zijn. “Als ik een ijsje eet, krijg ik van totaal vreemde mensen opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. Deze zijn dan in de trant van: ‘Wil je nog dikker worden?’ En daar heb ik het helemaal mee gehad.” Dikkerds worden beschouwd als lui, dom en langzaam. “Dat kan,” zegt Minnaard. “Maar je hebt ook energieke, slimme en keihard werkende mensen met een meer dan gemiddelde omvang. En ook zijn er veel luie en domme dunne mensen.”
Blauwe plekken
Ook Kim van Meghen herkent de problemen. Wanneer ze een restaurant binnengaat kijkt ze rond waar ze kan gaan zitten. Maar de meeste stoelen zijn totaal niet geschikt. Net als een doorsnee terrasstoel. “Ik moet me er letterlijk inproppen. En als ik dan met moeite opsta heb ik blauwe plekken aan mijn terrasbezoek overgehouden.” Maar niet alleen de stoelen in de horeca zijn een probleem. Ook de klapstoeltjes in de theaters, vliegtuigstoelen en bureaustoelen voldoen niet. Het is allemaal gedoe. Maar met stip bovenaan staan de stoelen in het openbaar vervoer. Als Kim en Anoesjka met de bus, tram of trein gaan, gaan ze altijd buiten de spits. Want de stoeltjes zijn totaal ongeschikt voor mensen met enige omvang. Daarom nemen ze er al snel twee naast elkaar in beslag.
Mogelijke oplossingen
Volgens Kim zou het een hele verbetering zijn als theaters en de horeca rekening houden met omvangrijke mensen. “Ze hoeven niet alle stoelen aan te passen, al hebben ze er maar een paar die geschikt zijn voor ons.” De duurdere vliegtuigmaatschappijen hebben hun zitcomfort al enigszins aangepast. Maar vliegen in een van de toestellen van de bekende prijsvechters is een hel. Veel bioscopen daarentegen hebben wel al ruime stoelen.
Maar kledingzaken zijn nog steeds een probleem. Want leuke, vlotte kleren voor dikke mensen zijn vaak ver te zoeken. En is er toch wat leuks, dan is de kleding passen niet echt een feest. Want ook de pashokjes zijn vaak te krap. En dan hebben we het nog niet eens gehad over douches in – kleine – hotels. Het is voor dikke mensen een worsteling om binnen te komen. En als ze er eenmaal binnen zijn, dan staan ze ingeklemd tussen de deur en muren met een piepklein douchekopje boven hun hoofd. Daarom zou ook een verruiming van douches en pashokjes een aangename oplossing zijn.
Medische zorg
Opvallend is dat ook de medische wereld zich veelal niet heeft aangepast. “De stoeltjes in de wachtkamer van de huisarts zijn te klein. De hoge bloedruk-meter bij de arts past niet rond mijn arm. En ik hoorde het verhaal van een zwangere vrouw met overgewicht die in een ziekenhuis nog wel werd gewogen op een goederenweegschaal. Hoe vernederend.” En als dikke mensen een MRI-scan moeten laten maken in het ziekenhuis, gaat dat niet. Want ook dat apparaat is te klein.
Ook verpleeghuizen zijn, op uitzonderingen na, niet aangepast. Zo heeft men in het verpleeghuis Liduina in Boxtel apparatuur ingekocht voor bewoners met obesitas. Het is voor het zorgpersoneel daardoor een stuk gemakkelijker om bewoners met obesitas te verzorgen. Met een speciale lift kunnen de bewoners van bed worden getild. Ook zijn er speciale grote en stevige bedden en zijn de rolstoelen qua omvang aangepast. Liduina loopt met de aanpassingen voorop. En als het aan Kim en Anoesjka ligt: nu de rest nog.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik begrijp dat er rekening moet worden gehouden ernstig overgewicht. Als je ernstig overgewicht hebt zit je niet lekker in een vliegtuigstoel, theaterstoel of in de bus maar vooral ook de mensen die er naast zitten, zitten ook heel oncomfortabel. Niemand wordt er gelukkig van. Maar aan de andere kant vraag ik me wel af of we de hele samenleving moet aanpassen aan mensen met overgewicht. Het morele vingertje van “dan moeten ze maar afvallen” is zeker geen oplossing en ik ben ook zeker geen voorstander om te zeggen dat het iemand eigen schuld is of een teken van gebrek aan zelfbeheersing. Maar ik ben ook voorstander om overgewicht als iets normaals te gaan vinden, vooral geen ernstig overgewicht omdat het ook veel gezondheidsproblemen veroorzaakt in de vorm van chronische ziekten en andere gezondheidsklachten. Overgewicht is een serieus probleem voor de volksgezondheid. Er wordt nu wel steeds nadrukkelijk geroepen hoe erg “de ongevaccineerden” druk op de zorg leggen als het om Corona gaat. Maar ook ernstig overgewicht en de gezondheidsklachten die dat veroorzaakt legt tevens een permanente langdurige druk op de zorg. Nogmaals geen veroordeling van mensen met overgewicht, zeker niet met ernstig overgewicht of dat er geen rekening meegehouden moet worden. Maar ik ben er zeker geen voorstander van omdat steeds meer mensen een te hoog ongezond gewicht hebben, dat dit dan maar het nieuwe normaal moet zijn. Misschien een oplossing aan beide kanten? Rekening houden met mensen met ernstige overgwicht in de publieke ruimte, door inderdaad stoelen die aan te passen zijn en dat zij ook comfortabel kunnen zitten en tegelijk ook aandacht voor hoe kunnen we ervoor zorgen dat er niet meer steeds meer mensen zwaarder en zwaarder worden.