Pleegouders van kastje naar muur voor bijzondere zorgkosten

Wie gaat extra kosten betalen?

Als pleegouders voor hun pleegkind een rolstoelbus of noodzakelijke aanpassing aan de woning willen regelen, adviseren instanties hen om te bedelen bij goede doelen en fondsen voor een vergoeding. Lukt dat niet, dan ligt dit probleem op het bordje van de pleegouders. Gemeenten geven vaak niet thuis en verwijzen naar de pleegzorgorganisatie. De pleegzorgorganisatie verwijst vervolgens weer naar de gemeente voor een financiële vergoeding.

Loempia’s bakken en jam verkopen

Pleegouders en pleeggezinnen verzinnen van alles om het geld bij elkaar te krijgen voor een noodzakelijke verbouwing of andere kosten die de zorg voor een pleegkind met zich meebrengt. Van loempia’s bakken en jam maken om te verkopen tot een rollatorloop, alles komt voorbij. Sommige gezinnen sluiten persoonlijke leningen af om de kosten te kunnen dekken. Het financieel niet op kunnen brengen van deze kosten is voor een flink deel van de pleegouders een reden om te stoppen of om er zelfs niet aan te beginnen.

Tekort aan pleegouders

Er is al jaren een tekort aan pleegouders.  Door bureaucratie en een niet goed werkend vergoedingensysteem, blijven mensen afhaken. Op dit moment zijn er ruim 15.000 pleeggezinnen waar meer dan 30.000 kinderen geplaatst zijn. Onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen die uit huis geplaatst worden, het beste gedijen in een situatie die het dichtst bij een normale gezinssituatie ligt.

Beter en goedkoper dan instelling

Een verblijf in een pleeggezin heeft dan ook de sterke voorkeur boven een plaats in bijvoorbeeld een gezinsvervangend tehuis of een jeugdzorginstelling. De laatste twee kosten ook een veelvoud van het verblijf in een gezin. Een dag in een gezinsvervangend tehuis kost zo tussen de 1000 en 1200 euro terwijl voor dat geld een kind twee maanden in een pleeggezin kan verblijven

Vergoedingen

Gemiddeld krijgen pleegouders 600 euro per maand per pleegkind om daarvan de dagelijkse kosten te betalen. Mocht een kind een handicap hebben, dan kan daar nog 100 euro per maand bij komen. Voor de dagelijkse boodschappen en af en toe een kledingstuk kan dat meestal net uit maar als er extra kosten komen lukt dat niet. Daarbij gaat het om kosten voor bijvoorbeeld zwemles, bibliotheek maar ook kosten voor buitenschoolse opvang of kinderopvang. Pleegouders moeten die kosten veelal zelf dragen. Als er kosten komen voor noodzakelijke verbouwingen of een ander vervoermiddel, dan is het helemaal lastig. Instanties wijzen naar elkaar en de zorg en stress komt hierdoor bij de ouders te liggen. Ook verschilt het per gemeente of er een vergoeding is en als deze er is, hoe hoog deze is.

Kinderombudsman: Val pleegouders niet lastig met bureaucratie

De Kinderombudsman Margrite Kalverboer wil dat de politiek de problemen van pleegouders serieuzer neemt: “In Nederland willen we dat kinderen die door omstandigheden niet thuis kunnen wonen toch zo thuis mogelijk opgroeien. Dat hebben we vastgelegd in de Jeugdwet en zo staat het ook in het Kinderrechtenverdrag. Pleegzorg is voor kinderen in een kwetsbare positie het eerste alternatief voor als het thuis niet gaat. Laat pleegouders voor pleegkinderen vooral ouders zijn. Zorg dat ze niet lastig worden gevallen met bureaucratie en ondersteun ze bij basale kosten. Ze kennen hun pleegkinderen en weten wat ze nodig hebben. Neem hun expertise serieus en koester die.”