Wetsvoorstel ‘Voltooid Leven’: een stap naar meer regie op het levenseinde?
Het wetsvoorstel ‘Voltooid Leven’ geeft ouderen van 75 jaar en ouder de mogelijkheid om hun leven te beëindigen met professionele hulp als zij dit als voltooid ervaren. Zorgvuldigheid, vrijwilligheid en langdurige overweging staan hierbij centraal. Hoe werkt dit voorstel en welke eisen zitten hieraan vast?
Wetsvoorstel ‘Voltooid Leven’
Het wetsvoorstel ‘Voltooid Leven’ van D66, dat maandag 9 december in een rondetafelgesprek in de Tweede Kamer is besproken, roept veel vragen en emoties op. Het voorstel biedt ouderen van 75 jaar en ouder, die hun leven als voltooid beschouwen, de mogelijkheid om met professionele begeleiding hun leven te beëindigen.
Een zorgvuldige procedure
Het voorstel, onder leiding van Tweede Kamerlid Anne-Marijke Podt, schetst een gedetailleerd proces.
Stap 1: De oudere start met gesprekken bij een speciaal opgeleide levenseindebegeleider. Hierbij wordt gekeken of iemand in aanmerking komt. Zo moet iemand minstens 2 jaar (legaal) in Nederland wonen. Ook wordt de begeleider ingelicht door de huisarts over de medische achtergrond.
Stap 2: Als de oudere voldoet aan de voorwaarden, volgen er minstens 3 gesprekken over een periode van 6 maanden. De oudere stelt een verklaring op en bij ieder gesprek wordt getoetst of de wens vrijwillig, weloverwogen en duurzaam is. Naasten kunnen hierbij betrokken worden, maar dat is geen verplichting. Ook worden alternatieve hulpopties besproken, al heeft de oudere het recht deze te weigeren.
Stap 3: Aan het einde van het traject beoordeelt een 2e, onafhankelijke, begeleider of aan alle zorgvuldigheidseisen is voldaan.
Stap 4: Als alles in orde is, wordt er een datum afgesproken. Op die desbetreffende dag mag de levenseindebegeleider de dodelijke middelen ophalen bij de apotheek. Vervolgens gaat deze naar de oudere in kwestie. De oudere neemt de middelen zelf in, altijd onder toezicht van de levenseindebegeleider. En ook naasten mogen aanwezig zijn.
Stap 5: Tot slot maakt de levenseindebegeleider een verslag met daarin alle relevante informatie. Dit gaat naar de regionale toetsingscommissie die beoordeelt of het proces zorgvuldig is doorlopen.
Onderzoek
Het onderzoek, uitgevoerd door Motivaction in opdracht van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE), benadrukt de toenemende steun voor het recht op stervenshulp bij een voltooid leven. Waar in 2017 nog 64 procent voorstander was van een wet die dit mogelijk maakt, is dat nu 71 procent. Opvallend is dat 40 procent van de respondenten aangeeft iemand te kennen die het leven als voltooid ervaart, een groei ten opzichte van 2017.
Zorgvuldigheid centraal
Fransien van ter Beek, NVVE-bestuursvoorzitter, zegt dat het hoog tijd wordt dat de politiek werk maakt van het vrijwillig levenseinde. ‘Er blijkt steeds weer, nu ook, dat mensen zélf willen kunnen beslissen over hun eigen leven en niet onnodig willen lijden. De euthanasiewet biedt de mogelijkheid tot waardig sterven als je medisch aantoonbaar ondraaglijk en uitzichtloos lijdt. Dat is heel goed. Maar er is een groep mensen met een serieuze doodswens die niets aan deze wet heeft. Hoe kan het dat de mening van zoveel kiezers niet serieus wordt genomen?’
Tegenargumenten en maatschappelijke zorgen
Tegenstanders vinden dat het wetsvoorstel onvoldoende focust op alternatieven, zoals betere ouderenzorg en psychische begeleiding. Tegelijkertijd is er brede maatschappelijke steun voor meer regie over het eigen levenseinde, vooral onder de generatie die waarde hecht aan autonomie.
Wat nu?
Het voorstel is een belangrijke stap in een maatschappelijk debat over voltooid leven. Voorstanders zien dit als een kans op meer zelfbeschikking, terwijl tegenstanders wijzen op ethische dilemma’s. De komende tijd zal uitwijzen of het wetsvoorstel de steun van een Kamermeerderheid krijgt.
(Foto: Shutterstock)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Wanneer is je leven voltooid? Precies, als je dood bent. En dat moment komt er echt. Val daar anderen niet mee lastig. Maak er het beste van.
Samen met mijn partner en eventueel mijn partner beslis ik dat zelf. De politiek heeft hierin niets te regelen. Als ik het genoeg vind is het genoeg, ga het niemand anders dan mijn directe geliefden vragen. Ben gelovig en zal tot mijn God bidden, trouwens hij weet het al. Heb het in een levens testament trouwens al vast laten leggen dat ze mij bij twijfel niet meer mogen helpen hier bij heb ik het voor mijzelf besliste en geen politiek kan en mag dat voor mij beslissen en zij kunnen ook verplichten hun stomme mening te volgen. Heb bij volle verstand dat levens testament door de notaris vast laten leggen en mijn nabestaanden zullen dit zeer streng in de gaten houden.
Heel vreemd maar ik ben op dit moment niet tot een reactie in staat.
Ik zie voorlopig geen goede ouderenzorg en ik vind deze als alleenstaande al jaren zwaar onder de menselijke maat. Psychische hulp idem dito nu de gesprekken zijn geminimaliseerd tot 15 minuten per zitting. Het zijn loze argumenten, die ik vooral Bikker zwaar aanreken.
Maar Bikker zorgt er wel voor dat de mensen straks het Onze Vader kennen.
Dan kan je bidden voor wat je aan zorg tekort komt.
En misschien hoort lopen over water er dan ook bij. Want dan hoef je niet meer te leren zwemmen.
Wat is dat nu weer een imbeciel wetsvoorstel. Waarom hang je zoiets op aan een leeftijd. Er zijn mensen die er misschien met hun zestigste aan toe zijn. En anderen met een beetje aandacht misschien toch nog prettig tot hun negentigste door kunnen.
En schuift die leeftijd ook op met de AOW-leeftijd?