De plattelandsdokter verdwijnt door regeldruk, omzetverlies én gebrek aan opvolgers

Empathie versus efficiëntie

Het is de eeuwige strijd tussen empathie en efficiëntie. De dorpsdokter kent de patiënt en wil goede zorg bieden. Maar de ziektekostenverzekeraars hebben een ander belang. Die willen de zorgkosten beheersbaar houden. Hoe kunnen ze daar een balans in vinden? Het manifest roept de regering en Kamer op dit probleem bespreekbaar te maken. Anders dreigt de kleinschalige zorg op maat te gaan verdwijnen. Taskforce Oost, een groep apotheekhoudende huisartsen uit het oosten van ons land, is de initiatiefnemer.

Apotheek nodig voor extra omzet

Hoe werken de apotheekhoudende huisartsen? Ze hebben behalve een dokterspraktijk in een klein dorp ook een apotheek. Dat is niet alleen handig voor hun patiënten. Maar het is ook belangrijk voor hun eigen omzet. Want zonder die extra inkomsten kunnen deze huisartsen eenvoudigweg financieel niet rondkomen. En dat verwachten toch weinig mensen bij dit belangrijke beroep.

Veel administratieve rompslomp

Wat is de rol van de grote zorgverzekeraars in dit verhaal? Zij zorgen met hun inkoopformulieren voor een enorme administratieve rompslomp voor de betrokken huisartsen. Daar gaat veel tijd inzitten die ze liever besteden aan zorgverlening.

Eenheid in inkoopbeleid

Daarom willen ze van de zorgverzekeraars nu een duidelijke eenheid in het inkoopbeleid van farmaceutische zorg. Die verlaagt de regeldruk aanzienlijk. Elke aanbieder doet het namelijk weer anders. In het manifest vragen ze ook de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) om de contracten met de zorgverzekeraars eens goed tegen het licht te houden. Want de huisartsen voelen zich economisch flink onder druk gezet door de zorgverzekeraars.

Distributie van medicijnen door zorgverzekeraars

En alsof dat nog niet genoeg is: de zorgverzekeraars nemen vaak ook de bezorging van medicijnen en medische hulpmiddelen over. Want dat werkt kostenbesparend in de zorg. Maar het kost de huisarts in de kleine dorpen wel omzet. En daar zitten ze niet op te wachten. Hun werk moet wel rendabel blijven.

Waar blijven de opvolgers?

Vandaar nu dit manifest om aandacht te vragen in de politiek voor hun problemen. Maar het verborgen probleem achter deze problemen is hun eigen opvolging in hun dorpspraktijk. Want een groot deel van deze huisartsen gaat de komende jaren met pensioen. En wie wil er anders nog dorpshuisarts worden als alles zo moeilijk wordt en er geen brood meer mee te verdienen valt?

Zorg op maat gaat verloren

Vanuit het standpunt van de patiënten gaat zo vertrouwde zorg op maat verloren. Daar is niemand bij gebaat. Want wat is er fijner dan dat de huisarts nog echt onderdeel uitmaakt van de samenleving? De mensen willen graag een huisarts die hen kent. Ze verlangen naar een beetje inlevingsvermogen. Want hoe lager de drempel om bij de huisarts langs te gaan, hoe beter. Die moet om de hoek wonen en niet een paar dorpen verderop. Wie wil graag reizen om naar de dokter te gaan? Zo staan de patiënten erin.

Meer dan 1 miljoen Nederlanders zijn afhankelijk van een van de 320 apotheekhoudende huisartspraktijken. Het is ook nog eens een sneeuwbaleffect. Want als de huisarts verdwijnt, dan meestal ook de fysiotherapeut die in de buurt zit. Ook daar vraagt het manifest aandacht voor.

Vragen aan de politiek

Maar het is heel moeilijk om jonge artsen enthousiast te maken voor een baan op het platteland. Dan moet de huidige generatie die opvolgers wel iets te bieden hebben. Het draait om betere toekomstperspectieven door minder regeldruk en een gegarandeerde omzet. Het manifest stelt de politiek vragen naar een visie op hun vak. Daar mag Den Haag de komende tijd op kauwen.

Huisarts: “Eigenwijze Friezen zijn de leukste patiënten”