- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 5 jaren, 9 maanden geleden door .
Column Medicijngebruik
Eerder vandaag heb ik op Facebook (CARLA VERTELT) een column gepubliceerd over het medicijngebruik in ons land. Ik stuur u hierbij een kopie omdat Omroep Max binnenkort een programma gaat presenteren over de Zorg in Nederland. Onderstaand bericht kan hierbij van belang zijn als dit wellicht niet aan de orde wordt gesteld in uw nieuwe programma.
COLUMN – MEDICIJNEN .
Net als vele andere ouderen, slik ik medicijnen. Als ik ze inneem, dan hoop je maar dat ze dat deel van je lichaam bereiken waar ze voor bestemd zijn. Je neemt er wellicht enkele tegelijk in en spoelt ze weg met wat water of wat er aan vloeibaars in de buurt staat.
Eens in de zoveel tijd moet de voorraad aangevuld worden. Dan bel je de zgn. ‘medicijnlijn’ van de huisarts en spreekt de moeilijke namen in en eindig je, zoals in mijn geval, dat je graag zou willen dat ze worden bezorgd. Dat ging altijd prima.
Maar de apotheken moeten bezuinigen en dus krijg je tegenwoordig (in Den Haag) een nummer ingesproken op je mobiel, waarbij ik me dan afvraag…………..hebben alle ouderen echt een mobiele telefoon? Denk het niet.
De bedoeling is dat je naar de apotheek gaat en buiten het gebouw de robot activeert met dat nummer dat je op je mobieltje hebt ontvangen. Als je moet betalen voor medicijnen die niet worden vergoed, dan kun je met je bankpas gelijk afrekenen. Pas dan gaat de robot jouw medicijnen ergens vandaan halen en die vallen dan in een bak. Vernuftig systeem, toch ?
Gisteren met mijn buurvrouw deze actie ondernomen. Na wat gehannes en vragen aan omstanders, lukte het ons. Wat een investering ! Een robot! Wie betaalt dit nu. De apotheker? Oh ja, hij moest bezuinigen en er wordt niet meer bezorgd. Dus alle alleenstaande ouderen, wellicht minder mobiel, moeten maar zien hoe ze hun medicijnen thuis krijgen!
Maar nu ik toch over medicijnen schrijf, mijn zuinige aard wordt weer behoorlijk getackeld. Ik schreef er al eens eerder over. Ik heb vragen die de robot niet kan beantwoorden, dus ik ga de apotheek binnen, trek een nummer en wacht.. Er zijn meerdere wachtenden voor me en er is één dame die achter de balie staat. Geduld is een schone zaak!
Ha, mijn beurt. Ik leg uit dat ik andere medicijnen heb gekregen waarbij een uitdraai van de gebruiks- aanwijzigingen, maar het medicijn dat ik heb besteld zat er niet bij? Waarom niet?
Uitleg…………. de fabrikant maakt het bestelde medicijn niet meer en dus krijg ik een nieuwe pil, die 2 van mijn gebruikelijke medicijnen vervangt. Ik ben een en al vraagteken.
‘En wat doe ik dan met de voorraad pillen die ik nog had van het medicijn dat ik niet bestelde maar dat nu wel wordt vervangen door een nieuwe pil?’
‘Die kunt u weggooien of aan ons terug geven, mevrouw, maar wij gooien ze ook weg.’
Dat verhaal ken ik intussen. Hergebruik kan niet. Dat is teveel logistiek werk. Voorraadbeheer, BTW, tijd, geld, enz. enz. Te bizar voor woorden. Ik vraag me af hoeveel zo de ‘plomp’ ingaat aan zorgkosten, die WIJ dus betalen. Vooral ouderen slikken medicijnen, de vergrijzing vergt haar aandeel! Maar de eigen bijdrage is juist voor hen niet meer op te brengen. Twee AOW’ers met wellicht een klein pensioen en dan 2 maal eigen bijdrage !!! Dat is niet meer op te brengen. Oh,ik moet er nu wel bij schrijven, dat je je zorgkosten nu per maand mag betalen. Dat kun je aanvragen maar dan wel voor 1 februari.
Op mijn vraag of er overleg is geweest met de behandelende specialist of huisarts over dit andere medicijn, was het antwoord ‘nee’. De apotheker zelf had voor de switch gekozen. Dit gaat mij dus veel te ver. Waarom e.e.a. niet gecommuniceerd met in ieder geval de huisarts. De fabrikant blijkt dus heer en meester met een willige volgeling, de apotheker. Omroep MAX gaat binnenkort een programma beginnen over dit soort wantoestanden. Ik mag hopen dat dit onderwerp aan bod komt.
Toen ik thuis was, moest ik denken aan een geval dat ik enkele maanden geleden meemaakte in de apotheek van het ziekenhuis. Een man komt binnen met 3 grote doorzichtige plastic zakken waarin pakjes medicijnen. Hij loopt naar de balie vlak voor me en vraagt hoorbaar; ‘ik kom medicijnen terugbrengen van verpleeghuis ?????, die worden niet meer gebruikt.’ De dame neemt de zakken van hem over en loopt ermee naar achteren.
Waar zouden die naar toegaan, vroeg ik me af? Intussen weet ik het antwoord en jullie ook !
geschreven door Carla Maaswinkel – Den Haag
– mailadres verwijderd door de redactie ivm bescherming privacy-