Boete Wegenbelasting

Aandacht voor boetes zoals opgelegd minder juist of zelfs onjuist, wellicht zelfs sociaal onrechtvaardig; de werkwijze is niet meer van deze tijd, getuigt m.i. van het onjuist gebruik van een machtspositie.
Ik zal dat proberen te onderbouwen in een bijlage concept beroep
Redenen waarom ik het niet eens ben met deze uitspraak op bezwaar:
De boete zoals opgelegd is minder juist of zelfs onjuist, wellicht zelfs sociaal onrechtvaardig; de werkwijze is niet meer van deze tijd, getuigt m.i. van het onjuist gebruik van een machtspositie.
Ik zal dat proberen te onderbouwen:

Ambtenaar T.C. Hoogveld schrijft:

1. Bij de koop van de auto heb ik aan de aangifte plicht voldaan en gezien het reeds meer dan 10 maal betalen van deze motorrijtuigenbelasting voor deze auto lijkt mij dat ook de juiste gegevens bij de belastingdienst bekend zijn. Maar de belastingaanslag, door ambtenaar T.C. Hoogveld “rekening” genoemd, heeft mij niet bereikt. Daarmee blijft mijn plicht tot betaling, maar m.i. in redelijkheid.
2. Het toezenden noemt H. een vorm van dienstverlening. Dat laatste is m.i. onzin, want
a. (A) Een ieder kan zich voorstellen wat er in ons land gebeurt als deze service zou worden stopgezet, zelfs als dat na een aankondiging zou gebeuren.
b. (B) Om te kunnen betalen is een uniek betalingskenmerk nodig, dat bij elke rekening vermeld staat. De belastingdienst communiceert niet hoe zonder dit nummer betaald kan worden. Ik ben aan het uitproberen m.b.t. betalingsperiode januari- april ’20 hoe dat kan, maar op het moment dat ik dit schrijf weet ik niet of dat mij een nieuwe, nu een nog hogere boete oplevert.
c. (C) Om te kunnen betalen is de exacte hoogte van het verschuldigde bedrag nodig. Dit bedrag is al minstens driemaal veranderd, zonder dat mij dat anders dat door de ‘rekening’ is meegedeeld. De provincie schijnt naast het rijk over de hoogte van dit bedrag te gaan. N.B. Het is m.i. een vorm van rechtsongelijkheid dat iemand verderop een ander bedrag betaalt als de provinciegrens juist daar tussen loopt. De belastingdienst communiceert niet hoe ik het voor mij geldende bedrag in redelijkheid kan weten.
3. In ons land is het een goed gebruik dat de verzender verantwoordelijk is voor een correcte bezorging. De ontvanger kan het niet controleren en heeft geen invloed op de keuze van de bezorger en de kwaliteit van de bezorgdienst. De belastingdienst legt deze verantwoordelijkheid echter bij de burger. Dat is schrijnend:
a. (A) De bezorgdiensten KPN en Sand zijn gefuseerd. Dit uitschakelen van concurrentie is niet in het belang van de particulier, maar wel toegestaan door de overheid, waarde belastingdienst deel van uit maakt. Ik zal niet de enige zijn die schade lijdt (zie ook punt 7 van deze brief) en om deze redenen een boete krijgt. Misschien wil de belastingdienst de rechter informeren hoe vaak dat in de vorige jaren is gebeurd. M.i. zal dat in de toekomst niet beter worden.
b. (B) Ook de organisatie “Wegenbelasting” is uniek, daar er geen alternatief voor is. Op vele punten ademt hun werkwijze deze machtspositie uit (zie ook punt 6a, 7 en 11 van deze brief). Als we bij een ander bedrijf aan onze plicht om wegenbelasting te betalen zouden kunnen voldoen, dan zouden er vele verbeterpunten komen. Betalingswijzen en info, waaronder waar en hoe die zijn te vinden is voor verbetering [ lees modernisering ] vatbaar.
c. (C) Er ontbreken fysieke tegenwoordig fysieke belastingkantoren. Daarvoor is wel het internet gekomen, maar die kan door mensen die daar moeilijk mee kunnen omgaan en door mensen als ondergetekende die uit veiligheidsoverwegingen geen DigiD hebben aangevraagd meer in de problemen. Zoals vaak plukt men de voordelen en laat de nadelen in deze aan de burger.
d. (D) Deze boete treft vooral de beneden gemiddelde burger. Rijders in leaseauto’s en mensen die wel aan automatische betalingsverplichtingen kunnen voldoen treft men niet en als men ze al treft weten zij de weg naar de rechter te vinden en te betalen. Dat deel van de burgers dat problemen heeft met betalingen en niet tot de groep behoort die ik in de vorige zin prbeerde te omschrijven, des te meer. Overheidsboetes die stapelen zijn bij mensen die betalingsachterstanden hebben een beruchte oorzaak van toenemende problemen.
4. De betalingswijze is voor zo ver mij bekend gereld voor twee mogelijkheden: 1* de acceptgirokaart en 2* de automatische betaling. Begrijpelijk dat de belastingdienst voor 2* opteert. Ik vraag me af of het boetebeleid niet bedoeld is om de burger één van de keuzes moeilijk te maken. De nadelen van 1* heb ik in één jaar tweemaal ondervonden. Toen ik daarom vorig jaar een formulier instuurde voor automatische betaling, kreeg ik bericht dat dat niet mogelijk was. Geen toelichtende verklaring, geen aanwijzing hoe dan wel …
a. (A) Er zijn meer betalingsmogelijkheden. De acceptgiro is m.i. verouderd. Bij elke bank kan men opdracht geven bij herhaling een bedrag over te maken, maar daarvoor is een constant rekeningnummer én een (constant) bedrag én een (constant) betalingskenmerk nodig. Het rekeningnummer is m.i. constant. Hoe lang een bedrag constant is en wanneer en waarom het verandert ….? Waarom en hoe het betalingskenmerk verandert….? Dat weet ik niet en kan ik m.i. ook niet weten.
b. (B) gebruik maken van e-mail voor toezenden van noodzakelijke informatie. Op dit moment informeert de dienst mij alleen via de bij 1) genoemde ‘rekening’.
c. (C) Zie ook de vele mogelijkheden, die bedrijven gebruiken anno 2020 om betalingen mogelijk en gemakkelijk te maken. Ook voor abonnementen, ook semi overheidsbedrijven, maar ….niet de dienst motorrijtuigenbelasting.
5. De Boete: hoogte en doel zijn mij en andere burgers niet duidelijk.
a. Op 13 december 2019 beschikte de Belastingdienst over het verschuldigde bedrag. (zie bijlage 1)Dat is zonder aanmaning, dus uit eigener beweging, volledig door mij overgemaakt op de juiste rekening, weliswaar zonder het volledige verplichte betalingskenmerk en met achteraf de juiste gok over de hoogte van de aanslag . Wellicht later dan via een acceptgiro gebeurd zou zijn, maar binnen de betreffende belastingperiode en dus …
b. vóór dat het controlesysteem dit manco heeft geconstateerd. Op 24 december vordert de Belastingdienst “Wegen-Belasting én Boete” (zie bijlage 2). Bij reeds betaald staat ook nog eens €0,00. Ik lees op deze aanslag, dat ik dit bedrag binnen 14 dagen na dagtekening op de rekening van de Belastingdienst moet staan. M.i. een foutje van de belastingdienst, waar geen automatische sanctie op staat.
c. Gezien het negatieve renteniveau was er op het moment (volgens bijlage 2 ca.de 24 december) dat de belastingdienst constateerde dat het verschuldigde bedrag niet tijdig, maar inmiddels wel was betaald, geen sprake van schade, in tegendeel, zou ik zeggen.
d. Kosten voor het alsnog innen van de belasting zijn onnodig door de dienst gemaakt en ontstaan door het niet optimaal gebruik van de laatste info op 24 december 2019
e. Heropvoeding van de belastingplichtige? Dat was ook na de spontane betaling door ondergetekende m.i. niet meer aan de orde. Staat ook niet in de doelstelling van de belastingdienst.
f. Boete als vorm van inkomstenwerving? Dat lijkt mij niet in goede handen van een ambtenaar van de belastingdienst (Zie punt 12 van deze brief) die juist voor rijksinkomsten moet zorgen.
6. Gezien de tijd van het jaar én de mij gegunde tijd én het om forse boetes bekendstaande dienst, zie ik geen andere mogelijkheid dan het schrijven van een bezwaar en het opnieuw betalen van belasting én nu ook daarbij de boete. Niet een ieder kan steeds voor een moment dubbel betalen ter voorkoming van meer narigheid.
a. Omdat ik uit veiligheidsoverwegingen er voor gekozen heb geen DigiD nummer aan te vragen, mocht dit van de Belastingdienst digitaal / per internet. Maar moest dit per via internet aangevraagd formulier ….per post. Dit is een verdere onderbouwing van hetgeen ik al noemde in punt 3b) Ik heb in dit bezwaarschrift (zie bijlage 3) een aantal punten genoemd, die nog alle van kracht zijn.
b. Op meerdere punten straalt de werkwijze van deze uit: Het gaat ons niet om rechtvaardigheid, maar om de centen, ook door het onnodig moeilijk maken van procedures.
7. Mijn op 20 december 2019 verstuurde bezwaarschrift wordt pas op 6 januari 2020 ontvangen. Wel ontvankelijk verklaard, maar er wordt m.i. niet inhoudelijk op gereageerd. Veel zinnen en zinsdelen zijn standaard en niet van toepassing op mijn situatie De brief ademt een sjabloon uit. Dit geldt zeker voor de voor punt 1 gekopieerde alinea, daarmee doet ambtenaar T.C. Hoogveld mij geen recht. {De chronologische volgorde en de verdwenen tijd tussen 20 december en 6 januari illustreren wel punt 3a van deze brief, maar kunnen denk ik niet alleen aan de KPN worden verweten).
8. Ambtenaar T.C. H. schrijft (zie bijlage 4 blad 1) bij het verwerpen van mijn bezwaar
Voor 20 december 2019 heb ik bij mijn weten nooit van de “Belasting Telefoon Auto” gehoord en met mij vele normale Nederlanders. Dit is geen serieus argument , geen reactie op mijn bezwaar, maar wel aan bewijs van eerdere beweringen in deze brief zoals onder punt 3B.
9. Ambtenaar H. schrijft niets over mijn bezwaar dat automatische betaling voor mij niet mogelijk was. Toen niet en ook nu niet. (Zie *6 bijlage 3 blad 2)
10. Ambtenaar H. schrijft niets over de *3 en 4 (ook van bijlage 3 blad 2) Waar was dit geld, is het wel of niet geaccepteerd en zo nee ..waarom niet en waarom niet teruggestort en zo ja …. ??)
11. Ook op hetgeen ik schreef bij de *7, 8 en 9 (Zie bijlage 3 blad 2) mis ik een inhoudelijke reactie. Kennelijk moet ik bij een rechter zijn voor antwoord op de laatste vragen?
A) Is de boete redelijk, gezien de ernst van de zonde?
B) Is de belastingdienst ontvankelijk in dit geval daar het de eigen administratie kennelijk niet op orde heeft?
Geen verwijzing naar eerdere uitspraken dan wel naar internet. Wél wordt de burger gewezen op mogelijke griffierechten die betaald moeten worden, maar niet dat men die terugkrijgt als ..(zie ook punt 3b van deze brief).
12. (Vervolg punt 5 van deze brief) Is de belastingdienst de juist instantie voor het autonoom opleggen van sancties? Mijn klomp brak bij het lezen van de alinea op blad 2 van bijlage 4

Hier wordt over een ‘ik’ gesproken. En nogmaals op ditzelfde blad
Hier lijkt het of een ambtenaar zonder richtlijn een persoonlijke beslissing neemt. Op de stoel van een rechter gaat zitten. Volgens deze tekst kan ‘ik’(lees Ambtenaar H.), dus kan hij het kennelijk ook niet. Deze burger mag in zijn handjes knijpen dat ‘ik” niet het wettelijk maximum € 5.514 heb opgelegd. Wat ‘ik’ met mijn bezwaren (Bijlage 3 blad 2) heeft gedaan, waarom die niet gehonoreerd zijn, blijft onbesproken. Ik mis hier een landelijke vastgestelde regeling zoals bij verkeersboetes. Als die er al is dan zou Ambtenaar H. kunnen verwijzen naar die regeling (op internet) en zou ik kunnen zien A) of die juist is toegepast en B) of daarin voorzien in een situatie als de mijne??
Is terecht ‘niet’ & ‘niet volledig’ & ‘te laat’ op één hoop gegooid. Is dat nog terecht in een tijd van een gebrekkige postbezorging (Zie punt 3a)
Deze dienst voorziet haar poststukken systematisch van een verkeerde datum. Dit postdateren lijkt op het eerste gezicht burgervriendelijk, maar heeft als 1e negatieve kant dat reconstructie van het gebeuren in situatie van bezwaar en beroep wordt bemoeilijkt en ten 2e dat het verleidt tot uitstel en dus afstel. Daarnaast doorkruist het de wettelijke regelingen voor beroeps en bezwaar. De ambtenaar gaat hiermee ook op de stoel van de wetgever zitten door diens regeling aan te passen.
De vierde macht manipuleert hiermee de andere machten.