Leenbijstand

Ik heb een beroep moeten doen op een sociale bijstand uitkering. Na langdurige ziekte, werkloos geworden maar toch zo’n 10 jaar lang zelf “mijn broek te hebben opgehouden” moest ik een beroep doen op deze voorziening. Let op!, ik ben blij dat deze regeling bestaat, vindt het voor mezelf alleen gênant om hierop een beroep te moeten doen. Ik heb mijn zaken altijd keurig geregeld. Netjes gespaard, eigen huis en GEEN schulden. Uiteindelijk na al mijn spaarpotjes en opgebouwde pensioen gebruikt te hebben, aangeklopt bij de Sociale Dienst. Het eerste wat ik hier hoorde was: “U kunt een uitkering krijgen op basis van leenbijstand”. Dit omdat er overwaarde in mijn huis zit. Na van de eerste schrik bekomen te zijn dat ik dus een schuld moest aangaan, kwam ook de frustratie. Ik voelde me gestraft voor het feit dat ik altijd alles netjes heb geregeld. En… erger nog, er blijkt geen enkele mogelijkheid te bestaan om van deze schuld af te komen, behalve dan keurig de komende 27 jaar maandelijks af te lossen. Wat op zich natuurlijk logisch is. Er is een schuld… en die betaal je gewoon af. Maar dan de frustratie. Gemeenten spreken over het kwijtschelden van schulden voor mensen die, als gevolg van frauduleus handelen, een schuld hebben opgebouwd. Er is te veel uitgekeerd of er is een boete opgelegd. Na vijf jaar zou de restschuld kwijtgescholden moeten worden omdat mensen anders nooit uit hun problemen zouden komen. Ik ervaar dit als onrecht. Is er niemand/iemand die zich sterk maakt voor recht op dit gebied?